Koempel Sjeng

De moeziek va Carboon is vuur ummer verbónge mit 't koelmansleëve. D'r nómmer Koempel Sjeng geet uëver 't leëve noa de koele, inne tied die in 't zuudooëste va Limburg vöal ieëlend en pieng mit zich gebrach hat. Joa, 't woar versjtendig dat de koele touw gónge, mer d'r sjtrieëk is bis huuj - bekans vieftig joar sjpieëder - neet doava hersjteld.

Leës wier / Lees verder

Iech bin inne Kölsche jóng

D'r Hans Süper, gebore i 1936 i Kölle, is ee va de symbole va d'r Kölsje fastelovvend. Bekind woeëd heë durch zien vuursjtellinge op d'r Dütsje tillevies mit d'r Hans Zimmermann (1920-1994).

Leës wier / Lees verder

Limburgse les

Inne Limburgse artist mit ing Dütsje Wikipedia-ziej en alling ing Dütsje Wikipedia-ziej, dat is d'r Ton Engels oet 't noarde va Limburg. Es kink sjpielde heë al gitaar, es moezieker woar heë mit ziene band Blowbeat bekank op 't Dütsj. Dat zal óch d'r grónk zieë vuur 't Dütsj in 't internet. In 1995 vóng heë zieng móddersjproak trük mit de cd Plat. Joa, 't is meuglich dat 't zoeë noe en dan vertrówd klink: de klenk va d'r Bob Dylan, d'r Randy Newman en d'r Tom Waits inspirere 'm.

Leës wier / Lees verder

Jo Vek (†)

Leef en leed hure bij-een has ze alle twieë geer zong Jo Vek in zijn lied Opa. Nu is hij overleden, 77 jaar oud. Veks liedjes in het dialect - zonder opsmuk, gezongen met een breekbare stem - waren populair in de oude Mijnstreek. Hij zong niet alleen in het plat, maar ook in het Bargoens van de Groenstraat, de Grunsjtroat, bij Waubach. Het was de oude geheimtaal van handelaren en later smokkelaars, onverstaanbaar voor de rest van de wereld. Vek liet zijn luisteraars horen hoe poëtisch die oude en nu bijna uitgestorven taal kon klinken. 'Ich kliemper mar get' ('ik pingel maar wat'), liet hij zich ooit ontvallen toen iemand hem vroeg naar zijn zang. In 2004 verscheen de cd Kluur Bekinne. Hij overleed in zijn huis in de Grunsjtroat. Meer over het Groenstraat-Bargoens lees je hier.

Leës wier / Lees verder

Horror vacui

Tijd voor poëzie. Eerder gepubliceerd op de website van Veldgewas, een gedicht van Heerlenaar Philip Jansen.

Horror vacui

Kaal
sjteet mie gesjuur op 't lank
jonkleech besjient 't hulende hoot
dat ziene sjtols
sjplinkter noa sjplinkter
verloar –
oane moere hont belk ging nots

Maak mich gans mit leem en vietse
loat mich nog ee moal zieë
weë ich woar
gelukkig mit meële en musje
fleutenteëre op mie daak

Philip Jansen


Enkele woorden:
gesjuur = gebint, houtskelet
jonkleech = wassende maan
nots = nut
vietse = twijgen in muur van leem
meële = merel(s)
fleutenteëre = fluitend

Leës wier / Lees verder